Merhaba Eleştirmen takipçileri bugün çok güzel bir yayınla sizlerleyim. Abbas Maroufi'nin 2010 senesinde yazdığı "Ölü Ruhlar" kitabından alıntılar yapacağız. İnşallah bu alıntılar, sizi kitabı sevmeye ve okumaya teşvik eder. Başlayalım!
"Erkek dediğin gözü kara olmalı oğlum. Ya Allah dedi mi sonunu getirmeli. Nefes dedi mi çekmeli. Aksi Halde ölür, ölü muamelesi görür."
"İnsanlarda ağaç gibiydiler. Ağır bir kar kütlesi sürekli omzunda olurdu insanın ve diğer bahara kadar ağırlığını hissettirirdi onda. Kötü olanı ise insanın sadece bir kez ölmesiydi. Ve bu bir kereliğe mahsus ölüm ne de amansız bir trajedi sayılırdı onun için!"
"Ne garip bir yalnızlık! Baba, insanın kendi odasındayken yalnız kaldığını sanıyordu. Oysa yalnızlığın sadece kalabalıkta hissedileceğini bilmiyordu."
"Birkaç gün geçtikten sonra Yusuf artık insani özelliğini tamamen kaybetmiş ve kelimenin tam anlamıyla bulduğunu yutan zararsız bir hayvana dönüşmüştü. Ne soğuk alıyor, ne hastalanıyor, ne de en ufak bir ses veriyordu. Odanın bir köşesine saplanmış kalmıştı, aynen nehrin ortasında duran ama hiçbir akıntının yerinden oynatamadığı koca bir kaya parçası gibi."
"Bunca sene niçin çalıştım ben? Niçin? Tabii ki sizin için. Haysiyet ve şerefime kaymamak, çıkarıma çomak sokmamak şartıyla sizin için çalıştım. Adama parası değerinde para verirler oğlum. Başkasına muhtaç olmadığı için değer verirler."
Bu kitabı tüm yorgunluklarına katlanan sevgili eşine ve kızına yazdığını söyleyen Abbas Maroufi, gerçekten mükemmel bir eser ortaya koymuş. Yeni kitaplar keşfetmeye ve okumaya devam edeceğim. Sevgilerle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder